Sobre os textos incluídos no Tema 3

Ademais dos textos propostos pola CIUG, temos dentro do Tema 3 mecanogafiado (páxina 3-8) unha serie de breves textos que poden ser utilizados para comentalos. Pasamos a continuación a facer unha breve presentación de cada un deles, co fin de facilitar esa tarefa, se decides emprendela, cousa que é recomendable... Son cinco, en total:

1. O primeiro é de Do libre albedrío. Pese ao título da obra, este fragmento non trata o tema do libre albedrío. É un texto de tres parágrafos, e recomendamos ter en conta soamente o primeiro deles (os outros dous son demasiado complicados). Nese parágrafo fálase da Verdade (Exemplares) e de como é posible coñecela (vía interior, luz interior: íntima e ao tempo de todo home). Nega o relativismo. Podemos e debemos traer a colación a Platón, Filón, Plotino, Aquino e Ockham, e se pasamos ao Tema 4, a negación da existencia das Ideas coa Nova Ciencia, e a matematización do mundo.
2. Éste é de Sobre oitenta e tres cuestións diversas, e consta de dous parágrafos. o primeiro trata da Creación, das Ideas Exemplares, que son eternas e inmutables, das Ideas de Platón, e da participación (Platón outra vez). Debemos pois falar de creacionismo e emanatismo, Platón, Filón, Plotino, e de Aquino e Ockham. Se pasamos ao Tema 4, da negación da existencia das Ideas ou esencias pola Nova Ciencia, e a matematización.
3. E éste é de A Cidade de Deus, e trata a cuestión, para Agostín non contradictoria, como cristiano que é, entre a Providencia divina (en relación co tempo, coa Historia), e o libre albedrío dos seres humanos. O texto resulta algo repetitivo, e reclama unha lectura detida para non perder o fío. Os temas tratados nesa obra agostiniana, o contraste co concepto non lneal do tempo, así como o creacionismo e a contextualización do tema do libre albedrío dentro da moral cristiana, completaría o cadro. Podes contrastar tamén a visión de Agostín co emanatismo plotiniano.
4. O número catro é unha carta de Agostín. Nela expón a súa actitude ante o problema da relación entre fe e razón: colaboración e non contradicción entre ambas. Certas frases deben ser lidas con certa calma, para entendelas correctamente. Esta relación entre fe e razón implica falar da actitude dos filósofos da época que rexeitan o cristianismo (comezo do Tema 3), e por suposto de Aquino e Ockham (e do Humanismo e a Nova Ciencia, se pasamos ao Tema 4), sempre en relación ben explicada coas teorías do coñecemento destes autores e o seu concepto da razón humana.
5. O último é unha famosa frase de Agostín, outra vez dunha carta, e outra vez sobre a relación entre fe e razón: falta de contradicción entre ambas e colaboración, pois Verdade só hai unha: a cristiana.

Esperamos que esta entrada sexa de axuda para quen escolla un destes fragmentos para practicar antes do exame. De todos modos, aínda que finalmente non fagas comentario algún -o que non é desde logo nada recomendable-, por favor, polo menos le todos estes textos e os da CIUG. Polo menos iso...